Η ζωή φέρνει καθημερινά νέες προκλήσεις και είναι αμέτρητες αυτές που εξαντλούν τη δημιουργική ενέργεια. Αυτά δεν είναι απαραίτητα γιγαντιαία προβλήματα, αλλά και ασήμαντα, όπως το να έχετε κολλήσει σε ένα μποτιλιάρισμα, να δέχεστε ένα κακόβουλο σχόλιο, να μην σας εκτιμούν ή να αντιμετωπίζετε αρνητικά σχόλια.

Οι περισσότεροι φόβοι μου είναι ψυχολογικοί, τους οποίους έχω δημιουργήσει στο μυαλό μου με τα χρόνια. Στο βαθύτερο επίπεδο, αισθάνομαι ότι ενεργώ από τους υποσυνείδητους φόβους που με κρατούν πίσω από το να αντιμετωπίσω τον κόσμο. Αυτοί οι ψυχολογικοί φόβοι περιλαμβάνουν τους άλλους ανθρώπους. Αυτός είναι ο πρωταρχικός λόγος που η απόρριψη και η αποδοκιμασία βρίσκονται στο βάθος των φόβων μου και κλονίζουν την αυτοαντίληψή μου.
Στο παρελθόν, αντιδρούσα σε αυτούς τους φόβους χτίζοντας τείχη γύρω μου, τα οποία με κάποιο τρόπο με υπερασπίζονταν. Το ατυχές ήταν ότι αυτά με αποξένωναν ακόμη περισσότερο και δημιουργούσαν έναν φαύλο κύκλο. Η αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς τα αρνητικά συναισθήματα κατέλαβαν τις νοητικές μου ικανότητες και αποστράγγισαν την ενέργειά μου.

Κατά ειρωνικό τρόπο, όσο περισσότερο απέφευγα να συμπεριφέρομαι με τρόπους που θα με οδηγούσαν σε ενοχές και τύψεις, με έσπρωχναν στην ψυχική εξάντληση. Σκέφτηκα ότι πρέπει να απευθυνθώ στον κόσμο και να αυξήσω τη δέσμευσή μου, καθώς αυτό μπορεί να με βοηθήσει να ξεπεράσω τα καθημερινά προβλήματα, αντί να με καταρρακώσει περισσότερο.

Το καλό είναι ότι έπεσα πάνω στη θετική ψυχολογία, η οποία με βοήθησε να ερμηνεύσω αποτελεσματικά τα προβλήματά μου.

Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω τις στρατηγικές που με βοήθησαν να αντεπεξέλθω στις περιστάσεις με χάρη και να αυξήσω τη συνδεσιμότητά μου με τον εαυτό μου και τους άλλους.
Στο παρελθόν, όποτε ένιωθα θλίψη, αναστάτωση ή θυμό, η καρδιά μου έτρεχε πιο γρήγορα από ποτέ κάνοντας την αναπνοή μου ρηχή και αργή. Αυτό συνέβαινε επειδή κάθε φορά που ο εσωτερικός μου κόσμος ήταν σε αναταραχή- η αντίληψή μου για τον εξωτερικό κόσμο ξεχείλιζε από κάθε αναλογία. Για να ηρεμήσω αυτή την αντίδραση, έμαθα ότι έπρεπε να εξασκηθώ στο να αναπνέω αργά και βαθιά.

Πάντα λαχταρούσα να ζήσω μια τέλεια ζωή, ανταποκρινόμενη στις υψηλότερες προσδοκίες που είχα από τον εαυτό μου. Αυτή η συνήθεια ήταν δύσκολο να ξεπεραστεί, γιατί όταν αντιδρούσα με τρόπους που ήταν αντίθετοι με την επιθυμία μου, δημιουργούσα εν αγνοία μου ενοχές και άγχος στον εαυτό μου, που επηρέαζαν τη ζωή μου. Ξεκίνησα με το να σκέφτομαι τον ιδανικό εαυτό μου αποφεύγοντας την αφύσικη επιδίωξη της τελειότητας.

Ένα άλλο μάθημα ζωής για μένα ήταν ότι εκτίμησα την καλοσύνη στους ανθρώπους γύρω μου. Έγινε πιο εύκολο να τους συγχωρήσω και επίσης να αφήσω τις μνησικακίες. Αναγνώρισα το γεγονός ότι ο καθένας είχε εσωτερικές δυνάμεις που ήταν πολύτιμες και άξιζαν εκτίμησης. Η ανθρώπινη καλοσύνη εξ ορισμού είναι ένα έμφυτο χαρακτηριστικό που αξιοποίησα στην αλληλεπίδρασή μου με τους άλλους. Η σύνδεση με την καλοσύνη τους ενίσχυσε επίσης τις αρετές μου.

Μόλις ηρέμησα την άμεση παρόρμησή μου να αντιδράσω, έδωσα στους άλλους την ενσυναίσθηση και τη συμπόνια που χρειάζονταν, η οποία ήταν ζωτικής σημασίας για μια πραγματική ανθρώπινη σύνδεση. Οι φόβοι μου ήταν μέρος της εξελικτικής μου φυγής που εξασφάλιζε την επιβίωσή μου. Ωστόσο, ένιωσα επίσης τη σημασία του να συνδεθώ με τους άλλους και να κάνω τη διαφορά στη ζωή των ανθρώπων γύρω μου. Αυτοί είναι μερικοί από τους τρόπους που με βοηθούν να αντιμετωπίζω με χάρη τα καθημερινά προβλήματα.